Norman en Marjorie Fairy woonden het grootste deel van hun leven in Sutton Coldfield, hun huis grensde aan de spoorlijn. Een zilveren schaal op hun schoorsteenmantel had Rupert altijd gefascineerd wanneer hij bij zijn grootouders logeerde.
Op 23rd Januari 1955 hoorde Marjorie een enorme knal op het spoor. Ze rende naar buiten en keek langs het spoor naar de nasleep van een enorme knal. Ze rende om te helpen, maar dankzij de dienstregeling wist ze dat er over een paar minuten een lokale trein op hetzelfde spoor zou aankomen. Ze rende langs het spoor om de naderende trein te waarschuwen en voorkwam zo dat de ramp nog veel erger werd.
Bij de treinramp in Sutton Coldfield kwamen 17 mensen om het leven. Vandaag worden zij en degenen die te hulp kwamen herdacht op een plaquette in het station van Sutton Coldfield.